top of page
ex-bewoners aan het woord
Wilma
Hoi Wilma hier,
Mijn asielverhaal begon al in de buik van mijn mama, samen met mijn 10 broers en zusjes was ik dus een grote verrassing. Nadat we 9 weken daar de boel op stelten gezet hebben mocht ik verhuizen naar mijn nieuwe familie. Dat was wel even wennen maar al snel zette ik daar op mijn eentje ook de boel op stelten. Aja, je bent jong en je wilt wat hé... heh heh...
Ik heb wel serieus mijn best moeten doen om mijn baasjes op te voeden. Tjonge jonge die willen niet altijd luisteren hé, soms moet ik het wel 2 keer vragen eer ze iets willen doen voor mij, ik moet dan zelfs al eens met mijn ogen draaien voor ze het willen begrijpen.
Voor mijn eigen gemak doe ik wel alsof ik geen Vlaams spreek of ik gebaar dat ik mijn naam niet ken. Stel je voor dat ik iets tegen mijn zin moet doen, mijn slaap moet laten of nog erger dat ik zou moeten werken... ik moet er echt niet aan denken, daar ben ik toch echt te fragiel voor.
Laat mij me maar gewoon mijn hobby's uitvoeren: eat, sleep, repeat....
Dikke poot van Wilma x
Mijn asielverhaal begon al in de buik van mijn mama, samen met mijn 10 broers en zusjes was ik dus een grote verrassing. Nadat we 9 weken daar de boel op stelten gezet hebben mocht ik verhuizen naar mijn nieuwe familie. Dat was wel even wennen maar al snel zette ik daar op mijn eentje ook de boel op stelten. Aja, je bent jong en je wilt wat hé... heh heh...
Ik heb wel serieus mijn best moeten doen om mijn baasjes op te voeden. Tjonge jonge die willen niet altijd luisteren hé, soms moet ik het wel 2 keer vragen eer ze iets willen doen voor mij, ik moet dan zelfs al eens met mijn ogen draaien voor ze het willen begrijpen.
Voor mijn eigen gemak doe ik wel alsof ik geen Vlaams spreek of ik gebaar dat ik mijn naam niet ken. Stel je voor dat ik iets tegen mijn zin moet doen, mijn slaap moet laten of nog erger dat ik zou moeten werken... ik moet er echt niet aan denken, daar ben ik toch echt te fragiel voor.
Laat mij me maar gewoon mijn hobby's uitvoeren: eat, sleep, repeat....
Dikke poot van Wilma x
Fred
Miauwkes,
Ik werd samen met mijn zusje en 2 broertjes gevonden toen ik amper enkele dagen oud was. We verbleven in een opvanggezin tot we groot en sterk genoeg waren om geadopteerd te worden.
Ik heb toen al mijn charmes en mijn meest zielig gezichtje in de schaal gelegd om te mogen blijven en dat is toch wel gelukt zeker!
Het is hier plezant hoor met mijn andere kattenvriendjes en mijn grote hondenzus Wilma (snap je hem Fred en Wilma 😎?)
Wilma denkt trouwens dat ze hier de baas is, laat haar dat maar denken. Wij, de katten, weten wel beter, hihi... Wij zijn gewoon meesters in het manipuleren en ons personeel is goed opgevoed door ons: eerst de katten bedienen en dan pas de hond.
Owla, ik hoor dat er een blikje opengetrokken wordt en moet hier dan ook snel afronden.
Kopje, Fred x
Ik werd samen met mijn zusje en 2 broertjes gevonden toen ik amper enkele dagen oud was. We verbleven in een opvanggezin tot we groot en sterk genoeg waren om geadopteerd te worden.
Ik heb toen al mijn charmes en mijn meest zielig gezichtje in de schaal gelegd om te mogen blijven en dat is toch wel gelukt zeker!
Het is hier plezant hoor met mijn andere kattenvriendjes en mijn grote hondenzus Wilma (snap je hem Fred en Wilma 😎?)
Wilma denkt trouwens dat ze hier de baas is, laat haar dat maar denken. Wij, de katten, weten wel beter, hihi... Wij zijn gewoon meesters in het manipuleren en ons personeel is goed opgevoed door ons: eerst de katten bedienen en dan pas de hond.
Owla, ik hoor dat er een blikje opengetrokken wordt en moet hier dan ook snel afronden.
Kopje, Fred x
Chanel
Hallo,
Mag ik mij voorstellen?
Mijn naam is Chanel, geboren op 30.04.2012, bijna 11 jaar dus.
In 2017 sloeg het noodlot toe toen ons baasje stierf waardoor mijn dochter Serafien en ikzelf in het asiel belanden.
Serafien had daar geen probleem mee maar voor mij was het een ware nachtmerrie, ondanks alle goede zorgen kon ik niet aarden in het asiel. Ik werd magerder, weigerde om te eten en werd daardoor ziek.
In december werd in overleg met het asiel besloten om mij in een opvanggezin te plaatsen in de hoop het tij te doen keren. Het plannetje lukte, ik voelde mij er direct thuis, kwam overeen met de andere poezen en begon te eten.
Ik haalde dan ook alles uit de kast om te kunnen blijven en het is gelukt!
Intussen woon ik al 5 jaar in mijn nieuwe gezinnetje en geniet van het leven, van de vele knuffels en van lekker eten !
Dikke knuffel van Chanel🐾
Mag ik mij voorstellen?
Mijn naam is Chanel, geboren op 30.04.2012, bijna 11 jaar dus.
In 2017 sloeg het noodlot toe toen ons baasje stierf waardoor mijn dochter Serafien en ikzelf in het asiel belanden.
Serafien had daar geen probleem mee maar voor mij was het een ware nachtmerrie, ondanks alle goede zorgen kon ik niet aarden in het asiel. Ik werd magerder, weigerde om te eten en werd daardoor ziek.
In december werd in overleg met het asiel besloten om mij in een opvanggezin te plaatsen in de hoop het tij te doen keren. Het plannetje lukte, ik voelde mij er direct thuis, kwam overeen met de andere poezen en begon te eten.
Ik haalde dan ook alles uit de kast om te kunnen blijven en het is gelukt!
Intussen woon ik al 5 jaar in mijn nieuwe gezinnetje en geniet van het leven, van de vele knuffels en van lekker eten !
Dikke knuffel van Chanel🐾
Ganja
Hey
Ganja, jawel lieve mensen dit is mijn naam. Ondertussen al 12 jaar geleden was ik bewoner van het asiel. Op een dag was er een dame aan mijn ren met wie ik direct aanvoelde dat het goed zat, gelukkig zei ze: jij mag met mij mee...
Een nieuwe start voor mij... Ik was nogal een wildebras in het begin maar mijn nieuwe human gaf niet op, we gingen zelfs naar Cesar Millan en vanaf toen was ik in de volle leer. Ik werd zelfs een detectie(speur) hond en ging mee op zoek naar honden die vermist waren. Baasje zei dat ik dat allemaal super goed gedaan heb.
Ik kreeg nog een carrière: aunty Cynthia van het asiel had een oefenmodel nodig voor haar fotografie en ik was van de eerste keer een echt natuurtalent.
Met al mijn talenten ben ik stiekem wel baasjes favoriet, maar ze ziet mijn broers en zus ook graag hoor.
Spijtig genoeg heb ik op korte tijd afscheid moeten nemen van 2 broers. Toen we een beetje over ons verdriet waren mocht ik mee kennis maken met mijn nieuwe broer Rebel, hij is super cool maar dat mag hij zelf komen vertellen.
Nu ben ik beetje op pensioen maar ik mag wel nog af en toe model zijn.
Tja ik ben een verwend nest en super populair, maar ja dat mag wel voor zo een super knappe bink als ik hé.
Ik ga blijven genieten van het leven want ik weet het wel hoor ben mijn kont in de crème fraiche gevallen.
Big paw Ganja
Ganja, jawel lieve mensen dit is mijn naam. Ondertussen al 12 jaar geleden was ik bewoner van het asiel. Op een dag was er een dame aan mijn ren met wie ik direct aanvoelde dat het goed zat, gelukkig zei ze: jij mag met mij mee...
Een nieuwe start voor mij... Ik was nogal een wildebras in het begin maar mijn nieuwe human gaf niet op, we gingen zelfs naar Cesar Millan en vanaf toen was ik in de volle leer. Ik werd zelfs een detectie(speur) hond en ging mee op zoek naar honden die vermist waren. Baasje zei dat ik dat allemaal super goed gedaan heb.
Ik kreeg nog een carrière: aunty Cynthia van het asiel had een oefenmodel nodig voor haar fotografie en ik was van de eerste keer een echt natuurtalent.
Met al mijn talenten ben ik stiekem wel baasjes favoriet, maar ze ziet mijn broers en zus ook graag hoor.
Spijtig genoeg heb ik op korte tijd afscheid moeten nemen van 2 broers. Toen we een beetje over ons verdriet waren mocht ik mee kennis maken met mijn nieuwe broer Rebel, hij is super cool maar dat mag hij zelf komen vertellen.
Nu ben ik beetje op pensioen maar ik mag wel nog af en toe model zijn.
Tja ik ben een verwend nest en super populair, maar ja dat mag wel voor zo een super knappe bink als ik hé.
Ik ga blijven genieten van het leven want ik weet het wel hoor ben mijn kont in de crème fraiche gevallen.
Big paw Ganja
Rebel
Hello
Ik ben Rebel, de broer van Ganja.
Als ex-bewoner van het asiel ben ik met mijn poep in de crème fraiche gevallen dank zij onze aunty Cynthia.
Toen ik in het asiel verbleef deed mijn aunty haar eindwerk fotografie over asielhonden en ik mocht daarvoor ook model staan. Mijn mom die toen nog niet wist dat ze mijn mom ging worden ging mee om te assisteren en ik heb daar al mijn charmes alla casanova bovengehaald en zo mocht ik een paar weken later mee naar mijn nieuwe familie.
Ik zie eruit als een stoere gast maar mijn zus en broers hadden al direct door dat ik een beetje bang ben van alles. Ik werd met open poten ontvangen en moms ging direct met mij aan de slag om mij te leren en te tonen dat ik van niets bang hoef te zijn.
Ondertussen doe ik dit al super goed en ben ik bijna een jaar in mijn nieuwe thuis. Ik ga nog regelmatig op bezoek bij aunty of zij bij ons. Dan swingt mijn poep alle kanten op van contentement
Ik heb het hier geweldig naar mijn zin, soms is mijn oudste broer wat lastig maar ik blijf braaf hoor, ik wil een flinke jongen zijn. Flinke jongen ja ja ik hoor dit elke dag 😁
I'm a good looking fellow zegt moms ook veel, hihi…
Big paw Rebel
Ik ben Rebel, de broer van Ganja.
Als ex-bewoner van het asiel ben ik met mijn poep in de crème fraiche gevallen dank zij onze aunty Cynthia.
Toen ik in het asiel verbleef deed mijn aunty haar eindwerk fotografie over asielhonden en ik mocht daarvoor ook model staan. Mijn mom die toen nog niet wist dat ze mijn mom ging worden ging mee om te assisteren en ik heb daar al mijn charmes alla casanova bovengehaald en zo mocht ik een paar weken later mee naar mijn nieuwe familie.
Ik zie eruit als een stoere gast maar mijn zus en broers hadden al direct door dat ik een beetje bang ben van alles. Ik werd met open poten ontvangen en moms ging direct met mij aan de slag om mij te leren en te tonen dat ik van niets bang hoef te zijn.
Ondertussen doe ik dit al super goed en ben ik bijna een jaar in mijn nieuwe thuis. Ik ga nog regelmatig op bezoek bij aunty of zij bij ons. Dan swingt mijn poep alle kanten op van contentement
Ik heb het hier geweldig naar mijn zin, soms is mijn oudste broer wat lastig maar ik blijf braaf hoor, ik wil een flinke jongen zijn. Flinke jongen ja ja ik hoor dit elke dag 😁
I'm a good looking fellow zegt moms ook veel, hihi…
Big paw Rebel
Sanka
Hallo,
Sanka is de naam, een volbloed Amerikaanse Stafford. Ik zie er wat stoer uit, maar heb toch een hart van peperkoek!
In het voorjaar van 2017, een paar maanden voor mijn zesde verjaardag, werd ik in het dierenasiel achtergelaten. Mijn leven was ervoor nog niet van een leien dakje gelopen. Waarom begrijp ik niet want ik had nooit iemand iets aangedaan. Ik voelde mij niet goed meer in mijn vel, voelde mij eenzaam en mijn fut ebde weg, ondanks dat ik in het dierenasiel goed verzorgd werd en er af en toe mensen mij meenamen om te gaan wandelen.
Maar op een zonnige dag in juni 2018 was ik terug op stap met een dierenvriend en ontmoette ik C. Het was liefde op het eerste zicht! Een beetje later zijn we samen gaan wandelen en mocht ik eens mee naar een familiefeest. Hem moest ik kost wat kost overtuigen om mij te adopteren!
En ja hoor, drie weken later was het zover. Na veertien maanden dierenasiel stond C. met zijn gezin bij ons in de gang! Ik mocht mee, mijn grootste wens kwam uit! Ik heb dan maar getoond dat ik echte Stafford was. Met een grote aanloop en sprong ben ik letterlijk in C. zijn armen gesprongen!
In het begin was het wennen en had ik eerlijk schrik dat ik opnieuw aan de kant ging geschoven worden. Voor ik naar het asiel kwam was ik namelijk al 3 keer veranderd van baasje. Maar nu zat het echt goed! Ik mocht mee met de auto, ging mee op reis, mocht mee naar papa zijn werk, ik had mijn eigen tuin, we gingen veel gaan wandelen, ik mocht mezelf zijn,…
Ondertussen word ik dit jaar al 12 jaar maar zo voel ik mij totaal niet! Hoe zien mijn dagen er nu uit?
Mijn mama en papa werken regelmatig van thuis uit, dus dat vind ik fijn. De dagen dat ze beiden niet thuis zijn, komen oma of opa mij ophalen. Ik ga gemiddeld twee keer per dag gaan wandelen naar ‘mijn’ bos in de buurt, iedere dag efkes spelen met mijn papa en ’s avonds als de TV aangaat dan heb ik mijn knuffelmoment in de zetel met mijn mama!
Een echt hondenleven dus! ��
Sanka is de naam, een volbloed Amerikaanse Stafford. Ik zie er wat stoer uit, maar heb toch een hart van peperkoek!
In het voorjaar van 2017, een paar maanden voor mijn zesde verjaardag, werd ik in het dierenasiel achtergelaten. Mijn leven was ervoor nog niet van een leien dakje gelopen. Waarom begrijp ik niet want ik had nooit iemand iets aangedaan. Ik voelde mij niet goed meer in mijn vel, voelde mij eenzaam en mijn fut ebde weg, ondanks dat ik in het dierenasiel goed verzorgd werd en er af en toe mensen mij meenamen om te gaan wandelen.
Maar op een zonnige dag in juni 2018 was ik terug op stap met een dierenvriend en ontmoette ik C. Het was liefde op het eerste zicht! Een beetje later zijn we samen gaan wandelen en mocht ik eens mee naar een familiefeest. Hem moest ik kost wat kost overtuigen om mij te adopteren!
En ja hoor, drie weken later was het zover. Na veertien maanden dierenasiel stond C. met zijn gezin bij ons in de gang! Ik mocht mee, mijn grootste wens kwam uit! Ik heb dan maar getoond dat ik echte Stafford was. Met een grote aanloop en sprong ben ik letterlijk in C. zijn armen gesprongen!
In het begin was het wennen en had ik eerlijk schrik dat ik opnieuw aan de kant ging geschoven worden. Voor ik naar het asiel kwam was ik namelijk al 3 keer veranderd van baasje. Maar nu zat het echt goed! Ik mocht mee met de auto, ging mee op reis, mocht mee naar papa zijn werk, ik had mijn eigen tuin, we gingen veel gaan wandelen, ik mocht mezelf zijn,…
Ondertussen word ik dit jaar al 12 jaar maar zo voel ik mij totaal niet! Hoe zien mijn dagen er nu uit?
Mijn mama en papa werken regelmatig van thuis uit, dus dat vind ik fijn. De dagen dat ze beiden niet thuis zijn, komen oma of opa mij ophalen. Ik ga gemiddeld twee keer per dag gaan wandelen naar ‘mijn’ bos in de buurt, iedere dag efkes spelen met mijn papa en ’s avonds als de TV aangaat dan heb ik mijn knuffelmoment in de zetel met mijn mama!
Een echt hondenleven dus! ��
Gipsy
Hoi hoi
Hier ben ik dan ook, little brother of Ganja en Rebel.
In mijn jonge jaren was ik beroepswegloper en kwam zo regelmatig in het asiel terecht. Eerst werd ik telkens terug opgehaald maar op een dag wou mijn vorig baasje mij niet meer terug.
Eigenlijk mijn groot geluk want zo mocht ik mee met mom en leerde ik mijn broers en zus kennen. Mijn lievelingsbroer Wappy zei dat het hier goed leven is en hij had meer dan gelijk. Ik haalde het ook niet meer in mijn hoofd om nog weg te lopen (dat had ook niet meer gekund want het is strikt verboden van ons mom om alleen op pad te gaan).
Nu 7 jaar later heb ik het nog steeds naar mijn zin. Na het verlies van 2 grote broers kwam mijn jongste broer Rebel erbij om ons terug op te fleuren, hij is echt het zonnetje in huis.
Voor de rest leef ik in luilekkerland en staat er alleen maar genieten op het menu. Af en toe mag ik ook eens mijn modelkunsten boven halen om voor de camera te staan.
Voila, dit was het dan, doeiii...
Mini paw Gipsy
Hier ben ik dan ook, little brother of Ganja en Rebel.
In mijn jonge jaren was ik beroepswegloper en kwam zo regelmatig in het asiel terecht. Eerst werd ik telkens terug opgehaald maar op een dag wou mijn vorig baasje mij niet meer terug.
Eigenlijk mijn groot geluk want zo mocht ik mee met mom en leerde ik mijn broers en zus kennen. Mijn lievelingsbroer Wappy zei dat het hier goed leven is en hij had meer dan gelijk. Ik haalde het ook niet meer in mijn hoofd om nog weg te lopen (dat had ook niet meer gekund want het is strikt verboden van ons mom om alleen op pad te gaan).
Nu 7 jaar later heb ik het nog steeds naar mijn zin. Na het verlies van 2 grote broers kwam mijn jongste broer Rebel erbij om ons terug op te fleuren, hij is echt het zonnetje in huis.
Voor de rest leef ik in luilekkerland en staat er alleen maar genieten op het menu. Af en toe mag ik ook eens mijn modelkunsten boven halen om voor de camera te staan.
Voila, dit was het dan, doeiii...
Mini paw Gipsy
Kenzo
Woefkes,
De Kenzo hier, geboren 08-02-2013 en op mijn 9e in het asiel terecht gekomen. Ze hadden daar al snel in de gaten dat ik niet altijd alle vier mijn pootjes gebruikte en dus pijn had. Na onderzoek bij de dierenarts bleek het niet zo goed te zijn met mijn knie, ik moest onder het mes. Ik ben een grote jongen en ik maakte me daar geen zorgen over maar ik had ze daar ook horen mompelen dat ik me 6 weken rustig ging moeten houden. Hoe ging ik dat voor mekaar krijgen in het asiel?
Heidi en haar gezin kwamen met de oplossing, ik mocht bij hen gaan revalideren. Mannekes dat was een moeilijke opdracht hoor, 2 weken verplichte benchrust en daarna werd er voorzichtig terug opgebouwd met bewegen. Ikke die mijn crazy momentjes echt wel nodig heb moest me daar koest gaan houden, tjonge jonge... maar het was het waard want de pijn is weg en ik wandel, loop, ren, sprint.... allemaal weer op 4 pootjes.
En weet je wat nog het beste van allemaal is? Mijn tijdelijke opvang is ook mijn gouden mandje geworden. Ik heb daar meteen al mijn charmes gebruikt, een happy smile opgezet, ne keer gezwierd met mijn staart en met mijn puppyoogjes gekeken en ze waren verkocht 😁.
Ik ben nu bijna 1 jaar bij mijn lief gezinnetje en we kunnen elkaar niet meer missen. Mijn dagen zijn gevuld met lekker lui op mijn kussen liggen, gezellige wandelingen maken, soms eens de jongste kat op stang jagen (dat is een leuk spelletje en hij vraagt erachter 😉) en waken over mijn huisje en mijn mensjes. Zaaaaalig!! Wat moet een hond nog meer hebben?
Zo ik ben er eens vandoor, nog wat chillen met die billen 😉
Pootjes,
Kenzo
De Kenzo hier, geboren 08-02-2013 en op mijn 9e in het asiel terecht gekomen. Ze hadden daar al snel in de gaten dat ik niet altijd alle vier mijn pootjes gebruikte en dus pijn had. Na onderzoek bij de dierenarts bleek het niet zo goed te zijn met mijn knie, ik moest onder het mes. Ik ben een grote jongen en ik maakte me daar geen zorgen over maar ik had ze daar ook horen mompelen dat ik me 6 weken rustig ging moeten houden. Hoe ging ik dat voor mekaar krijgen in het asiel?
Heidi en haar gezin kwamen met de oplossing, ik mocht bij hen gaan revalideren. Mannekes dat was een moeilijke opdracht hoor, 2 weken verplichte benchrust en daarna werd er voorzichtig terug opgebouwd met bewegen. Ikke die mijn crazy momentjes echt wel nodig heb moest me daar koest gaan houden, tjonge jonge... maar het was het waard want de pijn is weg en ik wandel, loop, ren, sprint.... allemaal weer op 4 pootjes.
En weet je wat nog het beste van allemaal is? Mijn tijdelijke opvang is ook mijn gouden mandje geworden. Ik heb daar meteen al mijn charmes gebruikt, een happy smile opgezet, ne keer gezwierd met mijn staart en met mijn puppyoogjes gekeken en ze waren verkocht 😁.
Ik ben nu bijna 1 jaar bij mijn lief gezinnetje en we kunnen elkaar niet meer missen. Mijn dagen zijn gevuld met lekker lui op mijn kussen liggen, gezellige wandelingen maken, soms eens de jongste kat op stang jagen (dat is een leuk spelletje en hij vraagt erachter 😉) en waken over mijn huisje en mijn mensjes. Zaaaaalig!! Wat moet een hond nog meer hebben?
Zo ik ben er eens vandoor, nog wat chillen met die billen 😉
Pootjes,
Kenzo
Beer
Ik noemde eigenlijk Rambo, maar de verzorgers noemden mij ook wel beer. Dus mijn naam is Beer geworden.(omdat ik zo zacht en lief ben)🤗
Ik werd in de tijd gered door de brandweer en heb 4 jaar in het asiel Knokke-Heist gewoond. Mijn vriendinnetje heette Zwartje. Iedereen in het kattenhuis vond mij de mascotte!
Liefs Beer
Ik werd in de tijd gered door de brandweer en heb 4 jaar in het asiel Knokke-Heist gewoond. Mijn vriendinnetje heette Zwartje. Iedereen in het kattenhuis vond mij de mascotte!
Liefs Beer
Minoe
Hoi hoi,
Mijn verhaal begon toen mijn huidige baasjes mij in 2021 vonden achter hun tuinhuis in een bloembak waar ik bevallen was van vier kittens, wat was dat verschieten zeg voor hen!
Ik kon daar natuurlijk niet blijven met mijn kroost.
Zo belandde ik in het asiel waar ze met veel liefde voor mij en mijn kleintjes gezorgd hebben tot ze allemaal groot genoeg waren om geadopteerd te worden.
En wat had ik geluk zeg, ik mocht terug naar de mensen die me gevonden hebben van zodra mijn kleintjes naar een forever huisje verhuisd waren.
Daar geniet ik nu van een luxe leventje samen met nog twee speelkameraadjes.
Groetjes 🐾🐾
Minoe (in het asiel werd ik mama poes, Caro genoemd)
Mijn verhaal begon toen mijn huidige baasjes mij in 2021 vonden achter hun tuinhuis in een bloembak waar ik bevallen was van vier kittens, wat was dat verschieten zeg voor hen!
Ik kon daar natuurlijk niet blijven met mijn kroost.
Zo belandde ik in het asiel waar ze met veel liefde voor mij en mijn kleintjes gezorgd hebben tot ze allemaal groot genoeg waren om geadopteerd te worden.
En wat had ik geluk zeg, ik mocht terug naar de mensen die me gevonden hebben van zodra mijn kleintjes naar een forever huisje verhuisd waren.
Daar geniet ik nu van een luxe leventje samen met nog twee speelkameraadjes.
Groetjes 🐾🐾
Minoe (in het asiel werd ik mama poes, Caro genoemd)
Donald
Hoi poezen en poezenliefhebbers.
Ik ben Donald, een halflangharige playboy die, behalve heel mooi, ook heel lief is en toch ook wel graag weer ondeugend wil zijn.
Nadat ik zwervend bij McDonalds werd opgevangen en in het dierenasiel van Knokke-Heist belandde werd voor mij een baasje gezocht. Er was een man die zijn Polleke (ook een superlieve ex-inwoner van het asiel) door ziekte verloor! Hij was daar erg verdrietig om, maar toen hij mijn knappe en ondeugende voorkomen zag, was hij meteen verkocht.
Na even een kleine periode van wennen kwam ik erachter dat mijn nieuwe baasje mij té gek vindt, wat natuurlijk ook logisch is: Ik ben dan ook een "speciaaltje"!! (in de positieve zin natuurlijk!). Inmiddels verblijf ik nu driekwart jaar bij hem en we hebben het samen verschrikkelijk goed naar onze zin. Ik ben blij met hem, hij is blij met mij, ik heb evengoed alle vrijheid, dus wat wil je als kat nog meer? Een gouden mandje? Nee hoor, mandjes vind ik niks, geef mij maar een lekkere (eventueel goudkleurige) kartonnen doos om in te luieren en het grote mensenbed is 's avonds mijn favoriete slaapplaats.
Omdat ik als vondeling bij McDonalds werd opgepikt heeft mijn baasje me Donald genoemd, maar noemt me ook geregeld "Donnie", wat ik ook leuk vind! Ik hoop en ga ervan uit dat we samen hier oud gaan worden en daar dragen wij allebei ons steentje aan bij! Ik wil ook de verzorgsters op het asiel bedanken dat ik hier ben terechtgekomen!
Zo, nu weten jullie hoe goed het mij (en mijn baasje) vergaat! We zouden beiden niet anders meer willen!! Met dank aan mijn goede tijd en verzorging door de lieve meiden op het asiel! Je kunt het als vondeling echt alleen maar slechter treffen!!
Knuffels en groetjes,
Donald ("Donnie").
Ik ben Donald, een halflangharige playboy die, behalve heel mooi, ook heel lief is en toch ook wel graag weer ondeugend wil zijn.
Nadat ik zwervend bij McDonalds werd opgevangen en in het dierenasiel van Knokke-Heist belandde werd voor mij een baasje gezocht. Er was een man die zijn Polleke (ook een superlieve ex-inwoner van het asiel) door ziekte verloor! Hij was daar erg verdrietig om, maar toen hij mijn knappe en ondeugende voorkomen zag, was hij meteen verkocht.
Na even een kleine periode van wennen kwam ik erachter dat mijn nieuwe baasje mij té gek vindt, wat natuurlijk ook logisch is: Ik ben dan ook een "speciaaltje"!! (in de positieve zin natuurlijk!). Inmiddels verblijf ik nu driekwart jaar bij hem en we hebben het samen verschrikkelijk goed naar onze zin. Ik ben blij met hem, hij is blij met mij, ik heb evengoed alle vrijheid, dus wat wil je als kat nog meer? Een gouden mandje? Nee hoor, mandjes vind ik niks, geef mij maar een lekkere (eventueel goudkleurige) kartonnen doos om in te luieren en het grote mensenbed is 's avonds mijn favoriete slaapplaats.
Omdat ik als vondeling bij McDonalds werd opgepikt heeft mijn baasje me Donald genoemd, maar noemt me ook geregeld "Donnie", wat ik ook leuk vind! Ik hoop en ga ervan uit dat we samen hier oud gaan worden en daar dragen wij allebei ons steentje aan bij! Ik wil ook de verzorgsters op het asiel bedanken dat ik hier ben terechtgekomen!
Zo, nu weten jullie hoe goed het mij (en mijn baasje) vergaat! We zouden beiden niet anders meer willen!! Met dank aan mijn goede tijd en verzorging door de lieve meiden op het asiel! Je kunt het als vondeling echt alleen maar slechter treffen!!
Knuffels en groetjes,
Donald ("Donnie").
Suske en Wiske
Hallo ,
Wij zijn Suske en Wiske , broer en zus (oorspronkelijk Binkie en Bibi ) . We zijn eind juli 2023 geadopteerd en wonen nu bij ons nieuw personeel waar we het goed naar onze zin hebben . We brengen heel wat leven in de brouwerij 😸😸.
Wij zijn Suske en Wiske , broer en zus (oorspronkelijk Binkie en Bibi ) . We zijn eind juli 2023 geadopteerd en wonen nu bij ons nieuw personeel waar we het goed naar onze zin hebben . We brengen heel wat leven in de brouwerij 😸😸.
Ben jij ook een ex-bewoner met een vlotte babbel en wil je iets vertellen over jou en je familie? Stuur ons je verhaal en een leuke foto met vermelding ex-bewoner aan het woord, we zijn benieuwd!
bottom of page