Ben je op zoek naar een kitten en krijg je het advies om een duootje te adopteren? Daar is een goede reden voor! Het is niet in het belang van een jong katje om zonder soortgenootjes op te groeien. Kittens komen bij ons in opvang, vaak veel te vroeg en zonder moeder. In de natuur blijven ze normaal erg lang bij hun moeder, tot zelfs zes maanden! Moederpoes leert haar kittens omgaan met situaties en frustraties die hen tot mentaal gezonde katten vormt. Dat moeten onze opvangertjes al missen. Gelukkig groeien ze nooit echt volledig alleen op. Ze hebben hun nestgenootjes of hebben contact met andere katjes.

​

Ze leren met vallen en opstaan tijdens spel wanneer ze hun nageltjes moeten intrekken, wanneer niet te bijten. Ze leren hun grenzen kennen. Terechtgewezen worden door een soortgenootje is niet fijn, meestal betekent dat moment ook het einde van een leuk spelletje en dat is balen. Kittens moeten leren omgaan met frustraties. Dit vormt hun karakter en leert hen op een normale manier functioneren als kat. En daarom is het voor hen zo ontzettend belangrijk dat ze tijdens die 2de socialisatieperiode die tot circa 16 weken loopt zeker niet zomaar alleen opgroeien. En ook later heeft het gezelschap van een bekend vriendje een ontzettend positieve invloed op hun mentale welzijn.

​

Toch wordt vaak gedacht dat wij mensen het katje wel gezelschap zullen geven en dat dat voldoende is. Kunnen wij al hun berichten ‘lezen’ en begrijpen? Spreken we hun taal? Liggen wij ook soms uren muisstil op de loer voor het vangen van onze prooi? Wij zijn geen katten, wij kunnen een jong kitten dan ook niet de opvoeding geven die het nodig heeft om als normale kat door het leven te kunnen gaan. Hetzelfde geldt voor een konijn, hond, etc. Ze zijn geen soortgenootjes en het is simpelweg niet hetzelfde.

​

Verplaats je nu eens in het kitten – wat ontneem je hem of haar allemaal? Een kittenvriendje betekent voor een kitten:
– dat hij nooit alleen is, niet ‘s nachts, niet als je uit werken bent, niet tijdens vakanties, ...
– dat hij een stoeimaatje heeft
– dat hij een jaagmaatje heeft
– dat hij een slaapmaatje heeft
– dat hij een poetsmaatje heeft
– dat hij een maatje heeft dat hem volledig snapt
– Altijd!

Hem of haar dat allemaal ontnemen is op zijn zachtst gezegd toch een tikkeltje egoïstisch.

Een duo duurder? Ja dat klopt, je adopteert er twee. Deze moeten jaarlijks hun vaccinatie krijgen, eten samen ook meer en zullen ook meer kattenbakvulling verbruiken. Maar wat denk je dat het kost als dat katje rond de volwassen leeftijd plots ‘ongewenst’ gedrag gaat vertonen (onzindelijk, zich overmatig wassen, agressie,..) Materialen worden beschadigd, de kat haar gezondheid lijdt eronder dus dierenartsbezoekjes zijn vaker nodig en als je het echt allemaal niet meer ziet zitten heb je een kattengedragstherapeut erbij gehaald of in het ergste geval, wil je de kat herplaatsen want je kan die problemen niet meer hebben. Het kan voor de kat en het baasje dus allemaal veel aangenamer zijn als rekening wordt gehouden met het natuurlijke gedrag van de kat… en al zeker als je vooraf de keuze hebt.

​

“We willen met eentje beginnen en dan kunnen we er altijd later nog eentje bij nemen” Zo werkt het dus niet.
Katten zijn sociale dieren die prima met elkaar kunnen leven en elkaars gezelschap ook op prijs stellen. De communicatie onderling is duidelijk. Ze hebben een eigen taal en etiquette. Maar die moeten ze dus wél leren! Een kitten dat alleen opgegroeid is, snapt niets van andere katten en weet er zich geen raad mee. Hoe langer een kat alleen leeft, hoe moeilijker het wordt om er nog een kat bij te zetten. Komt een dergelijke kat ooit na jaren door omstandigheden in een asiel of elders bij andere katten terecht dan is dat een ware hel voor zo’n dier.
Jong geleerd is oud gedaan.

 

Dit advies is eens zo belangrijk voor katjes die volledig binnenshuis leven. Zij missen al een heleboel prikkels die een kat buiten wel heeft. De kat zal zich sowieso al moeten aanpassen aan een leefomgeving die danig verschilt van een natuurlijke buitenomgeving. Indien men rekening houdt met omgevingsverrijking kunnen katten het binnenshuis beslist redden, maar een jong katje binnenshuis alleen laten opgroeien, staat in groot contrast met de natuurlijke behoeften. Vaak zijn mensen zich hier niet van bewust….

​

En ja, het kan zeker tussen twee katten ooit fout lopen, maar dan zijn daar meestal oorzaken voor. Zijn er voor elke kat voldoende eigen spulletjes (kattenbak, eten, drinken, speeltjes, krabplek, slaapplek,..)? Zijn de katten tijdig gesteriliseerd/gecastreerd zodat de verstandhouding onderling goed kan blijven?

​

Wij zijn niet de enigen die er zo over denken. Steeds meer asielen en andere opvangen adviseren 2 kittens te nemen. Dat is geen verkooppraatje maar is gebaseerd op kennis en ervaring en is puur in het belang van het kitten. Nestgenootjes die samen opgroeien zijn doorgaans vrienden voor het leven en de beste optie!